pinja
See also: Pinja
Faroese
Etymology
From German Pinie, from Latin pinea.
Noun
pinja f (genitive singular pinju, plural pinjur)
- A stone pine, Pinus pinea.
Declension
| Declension of pinja | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | pinja | pinjan | pinjur | pinjurnar |
| accusative | pinju | pinjuna | pinjur | pinjurnar |
| dative | pinju | pinjuni | pinjum | pinjunum |
| genitive | pinju | pinjunnar | pinja | pinjanna |
Finnish
Noun
pinja
- A stone pine, Pinus pinea.
Declension
| Inflection of pinja (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | pinja | pinjat | |
| genitive | pinjan | pinjojen | |
| partitive | pinjaa | pinjoja | |
| illative | pinjaan | pinjoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | pinja | pinjat | |
| accusative | nom. | pinja | pinjat |
| gen. | pinjan | ||
| genitive | pinjan | pinjojen pinjainrare | |
| partitive | pinjaa | pinjoja | |
| inessive | pinjassa | pinjoissa | |
| elative | pinjasta | pinjoista | |
| illative | pinjaan | pinjoihin | |
| adessive | pinjalla | pinjoilla | |
| ablative | pinjalta | pinjoilta | |
| allative | pinjalle | pinjoille | |
| essive | pinjana | pinjoina | |
| translative | pinjaksi | pinjoiksi | |
| instructive | — | pinjoin | |
| abessive | pinjatta | pinjoitta | |
| comitative | — | pinjoineen | |
Norwegian Nynorsk
Noun
pinja f
- definite singular of pinje