pijpeneren
Dutch
Etymology
Compound of pijp + -en- + -eren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌpɛi̯.pəˈneː.rə(n)/
- Hyphenation: pij‧pe‧ne‧ren
Verb
pijpeneren
- (obsolete) to smoke a pipe
- 1733, J. van Hoven, Lof der Tabak, publ. by Cornelis van Zanten, 38.
- Een Stoelematter mat heel ſterk, / Als hy eens Pypeneert op 't werk.
- 1733, J. van Hoven, Lof der Tabak, publ. by Cornelis van Zanten, 38.
Inflection
Inflection of pijpeneren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | pijpeneren | |||
past singular | pijpeneerde | |||
past participle | gepijpeneerd | |||
infinitive | pijpeneren | |||
gerund | pijpeneren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | pijpeneer | pijpeneerde | ||
2nd person sing. (jij) | pijpeneert | pijpeneerde | ||
2nd person sing. (u) | pijpeneert | pijpeneerde | ||
2nd person sing. (gij) | pijpeneert | pijpeneerde | ||
3rd person singular | pijpeneert | pijpeneerde | ||
plural | pijpeneren | pijpeneerden | ||
subjunctive sing.1 | pijpenere | pijpeneerde | ||
subjunctive plur.1 | pijpeneren | pijpeneerden | ||
imperative sing. | pijpeneer | |||
imperative plur.1 | pijpeneert | |||
participles | pijpenerend | gepijpeneerd | ||
1) Archaic. |