pierdzenie
Polish
Etymology
From pierdzieć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʲɛrˈd͡zɛ.ɲɛ/
Noun
pierdzenie n
- verbal noun of pierdzieć
Declension
declension of pierdzenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | pierdzenie |
| genitive | pierdzenia |
| dative | pierdzeniu |
| accusative | pierdzenie |
| instrumental | pierdzeniem |
| locative | pierdzeniu |
| vocative | pierdzenie |
Further reading
- pierdzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pierdzenie in Polish dictionaries at PWN