apila
See also: apilá
Finnish
(index ap)
Etymology
From a Baltic language, compare Latvian āboliņš (“clover”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑpilɑ/
- Hyphenation: a‧pi‧la
Noun
apila
- clover (plant in the genus Trifolium)
Declension
Inflection of apila (Kotus type 13/katiska, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | apila | apilat | |
genitive | apilan | apiloiden apiloitten apilojen | |
partitive | apilaa | apiloita apiloja | |
illative | apilaan | apiloihin | |
singular | plural | ||
nominative | apila | apilat | |
accusative | nom. | apila | apilat |
gen. | apilan | ||
genitive | apilan | apiloiden apiloitten apilojen apilainrare | |
partitive | apilaa | apiloita apiloja | |
inessive | apilassa | apiloissa | |
elative | apilasta | apiloista | |
illative | apilaan | apiloihin | |
adessive | apilalla | apiloilla | |
ablative | apilalta | apiloilta | |
allative | apilalle | apiloille | |
essive | apilana | apiloina | |
translative | apilaksi | apiloiksi | |
instructive | — | apiloin | |
abessive | apilatta | apiloitta | |
comitative | — | apiloineen |
Compounds
- apilankukka
- apilanlehti
- neliapila
- kolmiapila
- puna-apila
- valkoapila
Anagrams
- alpia, paali, pilaa
Spanish
Verb
apila
- Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of apilar.
- Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of apilar.