phonascus
Latin
Noun
phōnascus m (genitive phōnascī); second declension
- teacher of singing and elocution
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | phōnascus | phōnascī |
Genitive | phōnascī | phōnascōrum |
Dative | phōnascō | phōnascīs |
Accusative | phōnascum | phōnascōs |
Ablative | phōnascō | phōnascīs |
Vocative | phōnasce | phōnascī |
References
- “phonascus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- phonascus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- phonascus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016