pfanna
Old High German
Etymology
From Proto-Germanic *pannǭ, from Latin panna.
Noun
pfanna f
- pan
Inflection
Declension of pfanna (feminine n-stem)
case | singular | plural |
---|---|---|
nominative | pfanna | pfannun |
accusative | pfannūn | pfannun |
genitive | pfannūn | pfannōno |
dative | pfannūn | pfannōm |
Descendants
- Middle High German: phanne
- German: Pfanne
From northern variant *panna:
- Central Franconian: Pann
- Pennsylvania German: Pann