peticius
Latin
Etymology
From petō (“I ask, request”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /peˈti.ki.us/, [pɛˈtɪ.ki.ʊs]
Adjective
peticus (feminine peticia, neuter peticium); first/second declension
- that request something
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | peticius | peticia | peticium | peticiī | peticiae | peticia | |
Genitive | peticiī | peticiae | peticiī | peticiōrum | peticiārum | peticiōrum | |
Dative | peticiō | peticiō | peticiīs | ||||
Accusative | peticium | peticiam | peticium | peticiōs | peticiās | peticia | |
Ablative | peticiō | peticiā | peticiō | peticiīs | |||
Vocative | peticie | peticia | peticium | peticiī | peticiae | peticia |
References
- peticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette