perveniens
Latin
Etymology
Present active participle of perveniō (“arrive, reach”)
Participle
perveniēns m or f or n (genitive pervenientis); third declension
- coming, arriving
- reaching, attaining, coming to
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | perveniēns | perveniēns | pervenientēs | pervenientia | |
Genitive | pervenientis | pervenientis | pervenientium | pervenientium | |
Dative | pervenientī | pervenientī | pervenientibus | pervenientibus | |
Accusative | pervenientem | perveniēns | pervenientēs, pervenientīs | pervenientia | |
Ablative | perveniente, pervenientī1 | perveniente, pervenientī1 | pervenientibus | pervenientibus | |
Vocative | perveniēns | perveniēns | pervenientēs | pervenientia |
1When used purely as an adjective.