perurgeo
Latin
Alternative forms
- perurgueō
Etymology
From per- + urgeō (“urge”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /peˈrur.ɡe.oː/, [pɛˈrʊr.ɡe.oː]
Verb
perurgeō (present infinitive perurgēre, perfect active perursī); second conjugation, defective
- I press upon greatly; oppress, distress.
- I press or urge greatly; take great pains to.
Inflection
- The perfect forms are shared with perurgueō.
Conjugation of perurgeo (second conjugation, no passive perfect forms) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perurgeō | perurgēs | perurget | perurgēmus | perurgētis | perurgent |
imperfect | perurgēbam | perurgēbās | perurgēbat | perurgēbāmus | perurgēbātis | perurgēbant | |
future | perurgēbō | perurgēbis | perurgēbit | perurgēbimus | perurgēbitis | perurgēbunt | |
perfect | perursī | perursistī | perursit | perursimus | perursistis | perursērunt, perursēre | |
pluperfect | perurseram | perurserās | perurserat | perurserāmus | perurserātis | perurserant | |
future perfect | perurserō | perurseris | perurserit | perurserimus | perurseritis | perurserint | |
passive | present | perurgeor | perurgēris, perurgēre | perurgētur | perurgēmur | perurgēminī | perurgentur |
imperfect | perurgēbar | perurgēbāris, perurgēbāre | perurgēbātur | perurgēbāmur | perurgēbāminī | perurgēbantur | |
future | perurgēbor | perurgēberis, perurgēbere | perurgēbitur | perurgēbimur | perurgēbiminī | perurgēbuntur | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perurgeam | perurgeās | perurgeat | perurgeāmus | perurgeātis | perurgeant |
imperfect | perurgērem | perurgērēs | perurgēret | perurgērēmus | perurgērētis | perurgērent | |
perfect | perurserim | perurserīs | perurserit | perurserimus | perurseritis | perurserint | |
pluperfect | perursissem | perursissēs | perursisset | perursissēmus | perursissētis | perursissent | |
passive | present | perurgear | perurgeāris, perurgeāre | perurgeātur | perurgeāmur | perurgeāminī | perurgeantur |
imperfect | perurgērer | perurgērēris, perurgērēre | perurgērētur | perurgērēmur | perurgērēminī | perurgērentur | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | perurgē | — | — | perurgēte | — |
future | — | perurgētō | perurgētō | — | perurgētōte | perurgentō | |
passive | present | — | perurgēre | — | — | perurgēminī | — |
future | — | perurgētor | perurgētor | — | — | perurgentor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | perurgēre | perursisse | — | perurgērī | — | — | |
participles | perurgēns | — | — | — | — | perurgendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
perurgēre | perurgendī | perurgendō | perurgendum | — | — |
Related terms
- adurgeō
- exurgeō
- inurgeō
- suburgeō
- urgeō
References
- perurgeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- perurgeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette