pertransiens
Latin
Etymology
Present participle of pertranseō.
Participle
pertransiēns m, f, n (genitive pertransientis); third declension
- going or passing through or away
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | pertransiēns | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia | |
Genitive | pertransientis | pertransientis | pertransientium | pertransientium | |
Dative | pertransientī | pertransientī | pertransientibus | pertransientibus | |
Accusative | pertransientem | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia | |
Ablative | pertransientī | pertransientī | pertransientibus | pertransientibus | |
Vocative | pertransiēns | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia |