aperir
Interlingua
Etymology
From Latin aperiō / aperīre.
Verb
aperir
- to open
Conjugation
Conjugation of aperir
| infinitive | aperir | ||
|---|---|---|---|
| participle | present | perfect | |
| aperiente | aperite | ||
| active | present | simple | perfect |
| aperi | ha aperite | ||
| past | aperiva | habeva aperite | |
| future | aperira | habera aperite | |
| conditional | aperirea | haberea aperite | |
| imperative | aperi | ||
| passive | present | simple | perfect |
| es aperite | ha essite aperite | ||
| past | esseva aperite | habeva essite aperite | |
| future | essera aperite | habera essite aperite | |
| conditional | esserea aperite | haberea essite aperite | |
| imperative | sia aperite | ||
Antonyms
- clauder
Middle French
Etymology
Borrowed from Latin aperiō.
Verb
aperir
- (transitive) to open