peronatus
Latin
Etymology
From pero (gen. peronis), a sort of boot, with past participle suffix.
Participle
peronātus m (feminine peronāta, neuter peronātum); first/second declension
- Half-booted, wearing low boots.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | peronātus | peronāta | peronātum | peronātī | peronātae | peronāta | |
Genitive | peronātī | peronātae | peronātī | peronātōrum | peronātārum | peronātōrum | |
Dative | peronātō | peronātō | peronātīs | ||||
Accusative | peronātum | peronātam | peronātum | peronātōs | peronātās | peronāta | |
Ablative | peronātō | peronātā | peronātō | peronātīs | |||
Vocative | peronāte | peronāta | peronātum | peronātī | peronātae | peronāta |
References
- peronatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette