perfingo
Latin
Etymology
per- (“very much”, “thoroughly”, “perfectly”) + fingō (“I form mentally or in speech”, “I represent in thought”; “I alter or change [something] for the purpose of dissembling”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /perˈfin.ɡoː/, [pɛrˈfɪŋ.ɡoː]
Verb
perfingō (present infinitive perfingere, perfect active perfinxī, supine perfictum); third conjugation
- (transitive) I form, represent
- (transitive) I counterfeit perfectly
Conjugation
Conjugation of perfingo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perfingō | perfingis | perfingit | perfingimus | perfingitis | perfingunt |
imperfect | perfingēbam | perfingēbās | perfingēbat | perfingēbāmus | perfingēbātis | perfingēbant | |
future | perfingam | perfingēs | perfinget | perfingēmus | perfingētis | perfingent | |
perfect | perfinxī | perfinxistī | perfinxit | perfinximus | perfinxistis | perfinxērunt, perfinxēre | |
pluperfect | perfinxeram | perfinxerās | perfinxerat | perfinxerāmus | perfinxerātis | perfinxerant | |
future perfect | perfinxerō | perfinxeris | perfinxerit | perfinxerimus | perfinxeritis | perfinxerint | |
passive | present | perfingor | perfingeris, perfingere | perfingitur | perfingimur | perfingiminī | perfinguntur |
imperfect | perfingēbar | perfingēbāris, perfingēbāre | perfingēbātur | perfingēbāmur | perfingēbāminī | perfingēbantur | |
future | perfingar | perfingēris, perfingēre | perfingētur | perfingēmur | perfingēminī | perfingentur | |
perfect | perfictus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | perfictus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | perfictus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | perfingam | perfingās | perfingat | perfingāmus | perfingātis | perfingant |
imperfect | perfingerem | perfingerēs | perfingeret | perfingerēmus | perfingerētis | perfingerent | |
perfect | perfinxerim | perfinxerīs | perfinxerit | perfinxerimus | perfinxeritis | perfinxerint | |
pluperfect | perfinxissem | perfinxissēs | perfinxisset | perfinxissēmus | perfinxissētis | perfinxissent | |
passive | present | perfingar | perfingāris, perfingāre | perfingātur | perfingāmur | perfingāminī | perfingantur |
imperfect | perfingerer | perfingerēris, perfingerēre | perfingerētur | perfingerēmur | perfingerēminī | perfingerentur | |
perfect | perfictus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | perfictus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | perfinge | — | — | perfingite | — |
future | — | perfingitō | perfingitō | — | perfingitōte | perfinguntō | |
passive | present | — | perfingere | — | — | perfingiminī | — |
future | — | perfingitor | perfingitor | — | — | perfinguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | perfingere | perfinxisse | perfictūrus esse | perfingī | perfictus esse | perfictum īrī | |
participles | perfingēns | — | perfictūrus | — | perfictus | perfingendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
perfingere | perfingendī | perfingendō | perfingendum | perfictum | perfictū |
References
- perfingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- perfingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 1,147/1