perdifficilis
Latin
Etymology
From per- + difficilis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /per.difˈfi.ki.lis/, [pɛr.dɪfˈfɪ.kɪ.lɪs]
Adjective
perdifficilis (neuter perdifficile); third declension
- very difficult etc.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | perdifficilis | perdifficile | perdifficilēs | perdifficilia | |
Genitive | perdifficilis | perdifficilium | |||
Dative | perdifficilī | perdifficilibus | |||
Accusative | perdifficilem | perdifficile | perdifficilēs, perdifficilīs | perdifficilia | |
Ablative | perdifficilī | perdifficilibus | |||
Vocative | perdifficilis | perdifficile | perdifficilēs | perdifficilia |
References
- perdifficilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- perdifficilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perdifficilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette