percommodus
Latin
Etymology
From per- + commodus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /perˈkom.mo.dus/, [pɛrˈkɔm.mɔ.dʊs]
Adjective
percommodus (feminine percommoda, neuter percommodum); first/second declension
- very suitable, convenient etc.
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | percommodus | percommoda | percommodum | percommodī | percommodae | percommoda | |
Genitive | percommodī | percommodae | percommodī | percommodōrum | percommodārum | percommodōrum | |
Dative | percommodō | percommodae | percommodō | percommodīs | percommodīs | percommodīs | |
Accusative | percommodum | percommodam | percommodum | percommodōs | percommodās | percommoda | |
Ablative | percommodō | percommodā | percommodō | percommodīs | percommodīs | percommodīs | |
Vocative | percommode | percommoda | percommodum | percommodī | percommodae | percommoda |
References
- percommodus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- percommodus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- percommodus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette