penyorar
Catalan
Etymology
From Latin pignorō, from pignus (“pledge”). Doublet of pignorar, a learned borrowing.
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /pə.ɲoˈɾa/
- (Central) IPA(key): /pə.ɲuˈɾa/
- (Valencian) IPA(key): /pe.ɲoˈɾaɾ/
Verb
penyorar (first-person singular present penyoro, past participle penyorat)
- (transitive) to fine (impose a fine upon)
- Synonym: multar
Conjugation
Conjugation of penyorar (first conjugation)
infinitive | penyorar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | penyorant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | penyorat | penyorada | |||||
plural | penyorats | penyorades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | penyoro | penyores | penyora | penyorem | penyoreu | penyoren | |
imperfect | penyorava | penyoraves | penyorava | penyoràvem | penyoràveu | penyoraven | |
future | penyoraré | penyoraràs | penyorarà | penyorarem | penyorareu | penyoraran | |
preterite | penyorí | penyorares | penyorà | penyoràrem | penyoràreu | penyoraren | |
conditional | penyoraria | penyoraries | penyoraria | penyoraríem | penyoraríeu | penyorarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | penyori | penyoris | penyori | penyorem | penyoreu | penyorin | |
imperfect | penyorés | penyoressis | penyorés | penyoréssim | penyoréssiu | penyoressin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | penyora | penyori | penyorem | penyoreu | penyorin |
Derived terms
- empenyorar
- penyorada
- penyorament
Further reading
- “penyorar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.