patricus
Latin
Etymology
From pater (“father”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpa.tri.kus/, [ˈpa.trɪ.kʊs]
Adjective
patricus (feminine patrica, neuter patricum, adverb patricē); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to a father, paternal, fatherly.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | patricus | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica | |
Genitive | patricī | patricae | patricī | patricōrum | patricārum | patricōrum | |
Dative | patricō | patricō | patricīs | ||||
Accusative | patricum | patricam | patricum | patricōs | patricās | patrica | |
Ablative | patricō | patricā | patricō | patricīs | |||
Vocative | patrice | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica |
Synonyms
- (of or pertaining to a father): paternālis, paternus
Derived terms
- patricē
Related terms
- pater
- paterfamiliās
- paternālis
- paternē
- paternitās
- paternus
- patraster
- patria
- patricē
- patricīda
- patricius
- patriē
- patrimōniālis
- patrimōniolum
- patrimōnium
- patrīmus
- patrītus
- patrium
- patrius
- patrōcinālis
- patrōcinātus
- patrōcinium
- patrōcinor
- patrōna
- patrōnālis
- patrōnātus
- patrōnus
- patruēlis
- patruus
References
- patricus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- patricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette