patratio
Latin
Etymology
From patrō (“bring about, accomplish”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /paˈtraː.ti.oː/, [päˈt̪räːt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /paˈtrat.t͡si.o/, [päˈt̪rät̪ː͡s̪io]
Noun
patrātiō f (genitive patrātiōnis); third declension
- (rare) an effecting, achieving, accomplishing
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | patrātiō | patrātiōnēs |
Genitive | patrātiōnis | patrātiōnum |
Dative | patrātiōnī | patrātiōnibus |
Accusative | patrātiōnem | patrātiōnēs |
Ablative | patrātiōne | patrātiōnibus |
Vocative | patrātiō | patrātiōnēs |
References
- “patratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- patratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- patratio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)