partykularny
Polish
Etymology
Borrowed from Late Latin particulāris + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /par.tɨ.kuˈlar.nɨ/
- Rhymes: -arnɨ
- Syllabification: par‧ty‧ku‧lar‧ny
Adjective
partykularny (not comparable, adverb partykularnie)
- (literary) partial (biased in favor of a person, side, or point of view, especially when dealing with a competition or dispute)
Declension
Declension of partykularny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | partykularny | partykularne | partykularna | partykularni | partykularne | ||
| genitive | partykularnego | partykularnej | partykularnych | ||||
| dative | partykularnemu | partykularnym | |||||
| accusative | partykularnego | partykularny | partykularne | partykularną | partykularnych | partykularne | |
| instrumental | partykularnym | partykularnymi | |||||
| locative | partykularnej | partykularnych | |||||
Derived terms
noun
- partykularność
Related terms
adjective
- partykularystyczny
nouns
- partykularysta
- partykularystka
- partykularyzacja
- partykularyzm
- partykularz
verb
- partykularyzować
Further reading
- partykularny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- partykularny in Polish dictionaries at PWN