anularius
Latin
Etymology
From ānulus (“ring, signet ring”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aː.nuˈlaː.ri.us/, [aː.nʊˈɫaː.ri.ʊs]
Adjective
ānulārius (feminine ānulāria, neuter ānulārium); first/second declension
- Of or pertaining to a signet ring.
- (substantive) A ring maker.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ānulārius | ānulāria | ānulārium | ānulāriī | ānulāriae | ānulāria | |
Genitive | ānulāriī | ānulāriae | ānulāriī | ānulāriōrum | ānulāriārum | ānulāriōrum | |
Dative | ānulāriō | ānulāriō | ānulāriīs | ||||
Accusative | ānulārium | ānulāriam | ānulārium | ānulāriōs | ānulāriās | ānulāria | |
Ablative | ānulāriō | ānulāriā | ānulāriō | ānulāriīs | |||
Vocative | ānulārie | ānulāria | ānulārium | ānulāriī | ānulāriae | ānulāria |
Related terms
- ānellus
- ānulāris
- ānulātus
- ānulus
- ānus
References
- anularius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- anularius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- anularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette