anularis
Latin
Etymology
ānulus + -āris.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aː.nuˈlaː.ris/
Adjective
ānulāris (neuter ānulāre); third declension
- annular, ring-shaped.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ānulāris | ānulāre | ānulārēs | ānulāria | |
Genitive | ānulāris | ānulāris | ānulārium | ānulārium | |
Dative | ānulārī | ānulārī | ānulāribus | ānulāribus | |
Accusative | ānulārem | ānulāre | ānulārēs, ānulārīs | ānulāria | |
Ablative | ānulārī | ānulārī | ānulāribus | ānulāribus | |
Vocative | ānulāris | ānulāre | ānulārēs | ānulāria |
Related terms
- ānulārius
- ānulus
- ānus
Descendants
- English: annular (borrowed)
- French: annulaire
- Galician: anular
- Italian: anulare
- Spanish: anular
References
- anularis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- anularis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette