panowanie
Polish
Etymology
From panować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /pa.nɔˈva.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: pa‧no‧wa‧nie
Noun
panowanie n
- verbal noun of panować
- reign, rule (period during which a monarch rules)
- dominion, mastery
Declension
Declension of panowanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | panowanie | panowania |
| genitive | panowania | panowań |
| dative | panowaniu | panowaniom |
| accusative | panowanie | panowania |
| instrumental | panowaniem | panowaniami |
| locative | panowaniu | panowaniach |
| vocative | panowanie | panowania |
Further reading
- panowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- panowanie in Polish dictionaries at PWN