antybodziec
Polish
Etymology
From anty- + bodziec. First attested in 1949.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /an.tɨˈbɔ.d͡ʑɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
- Syllabification: an‧ty‧bo‧dziec
Noun
antybodziec m inan
- (literary) anti-stimulant (a stiumulus working against other stimuli)
- Antonym: przeciwbodziec
- (literary) disincentive
- Synonym: przeciwbodziec
- Antonym: bodziec
Declension
Declension of antybodziec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | antybodziec | antybodźce |
| genitive | antybodźca | antybodźców |
| dative | antybodźcowi | antybodźcom |
| accusative | antybodziec | antybodźce |
| instrumental | antybodźcem | antybodźcami |
| locative | antybodźcu | antybodźcach |
| vocative | antybodźcu | antybodźce |
Derived terms
adjective
- antybodźcowy
adverb
- antybodźcowo
Related terms
adjectives
- bodźcowy
- przeciwbodźcowy
noun
- przeciwbodziec
verb
- przeciwbodźcowo
References
- Roczniki humanistyczne, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, volume 18, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, 1949, page 22: “A jednak — wbrew temu całemu skupisku „antybodźców” – A wpis zostaje dokonany.”
- antybodziec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- antybodziec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- antybodziec in Polish dictionaries at PWN