paenitudo
Latin
Alternative forms
- poenitūdō
Etymology
From paeniteō (“regret, repent”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pae̯.niˈtuː.doː/, [pae̯.nɪˈtuː.doː]
Noun
paenitūdō f (genitive paenitūdinis); third declension
- repentance, penitence, regret
Declension
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | paenitūdō | paenitūdinēs |
Genitive | paenitūdinis | paenitūdinum |
Dative | paenitūdinī | paenitūdinibus |
Accusative | paenitūdinem | paenitūdinēs |
Ablative | paenitūdine | paenitūdinibus |
Vocative | paenitūdō | paenitūdinēs |
Synonyms
- (repentance): paenitentia, resipīscentia
Related terms
- paenitendus
- paenitēns
- paenitentia
- paenitentiālis
- paeniteō
References
- paenitudo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paenitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette