oświadczyć
Polish
Etymology
From o- + świadczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -att͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: o‧świad‧czyć
Verb
oświadczyć pf (imperfective oświadczać)
- (transitive) to declare, to announce
- (reflexive) to propose marriage, to pop the question
Conjugation
Conjugation of oświadczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | oświadczyć | |||||
future tense | 1st | oświadczę | oświadczymy | |||
2nd | oświadczysz | oświadczycie | ||||
3rd | oświadczy | oświadczą | ||||
impersonal | oświadczy się | |||||
past tense | 1st | oświadczyłem | oświadczyłam | oświadczyliśmy | oświadczyłyśmy | |
2nd | oświadczyłeś | oświadczyłaś | oświadczyliście | oświadczyłyście | ||
3rd | oświadczył | oświadczyła | oświadczyło | oświadczyli | oświadczyły | |
impersonal | oświadczono | |||||
conditional | 1st | oświadczyłbym | oświadczyłabym | oświadczylibyśmy | oświadczyłybyśmy | |
2nd | oświadczyłbyś | oświadczyłabyś | oświadczylibyście | oświadczyłybyście | ||
3rd | oświadczyłby | oświadczyłaby | oświadczyłoby | oświadczyliby | oświadczyłyby | |
impersonal | oświadczono by | |||||
imperative | 1st | niech oświadczę | oświadczmy | |||
2nd | oświadcz | oświadczcie | ||||
3rd | niech oświadczy | niech oświadczą | ||||
passive adjectival participle | oświadczony | oświadczona | oświadczone | oświadczeni | oświadczone | |
anterior adverbial participle | oświadczywszy | |||||
verbal noun | oświadczenie |
Derived terms
- oświadczenie
- oświadczyny
Further reading
- oświadczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oświadczyć in Polish dictionaries at PWN