otoczyć
Polish
Etymology
From o- + toczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: o‧to‧czyć
Verb
otoczyć pf (imperfective otaczać)
- (transitive) to surround
- (transitive) to encircle, to hem in
- (reflexive) to surround oneself with (someone or something)
Conjugation
Conjugation of otoczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | otoczyć | |||||
future tense | 1st | otoczę | otoczymy | |||
2nd | otoczysz | otoczycie | ||||
3rd | otoczy | otoczą | ||||
impersonal | otoczy się | |||||
past tense | 1st | otoczyłem | otoczyłam | otoczyliśmy | otoczyłyśmy | |
2nd | otoczyłeś | otoczyłaś | otoczyliście | otoczyłyście | ||
3rd | otoczył | otoczyła | otoczyło | otoczyli | otoczyły | |
impersonal | otoczono | |||||
conditional | 1st | otoczyłbym | otoczyłabym | otoczylibyśmy | otoczyłybyśmy | |
2nd | otoczyłbyś | otoczyłabyś | otoczylibyście | otoczyłybyście | ||
3rd | otoczyłby | otoczyłaby | otoczyłoby | otoczyliby | otoczyłyby | |
impersonal | otoczono by | |||||
imperative | 1st | niech otoczę | otoczmy | |||
2nd | otocz | otoczcie | ||||
3rd | niech otoczy | niech otoczą | ||||
passive adjectival participle | otoczony | otoczona | otoczone | otoczeni | otoczone | |
anterior adverbial participle | otoczywszy | |||||
verbal noun | otoczenie |
Derived terms
- otoczenie
Further reading
- otoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- otoczyć in Polish dictionaries at PWN