otocist
Romanian
Etymology
From French otocyste
Noun
otocist n (plural otociste)
- otocyst
Declension
Declension of otocist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) otocist | otocistul | (niște) otociste | otocistele |
genitive/dative | (unui) otocist | otocistului | (unor) otociste | otocistelor |
vocative | otocistule | otocistelor |