osławiony
Polish
Etymology
From osławić + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.swaˈvjɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: o‧sła‧wio‧ny
Adjective
osławiony (comparative bardziej osławiony, superlative najbardziej osławiony)
- notorious, infamous, disreputable (having a negative reputation)
- Synonym: okrzyczany
Declension
Declension of osławiony
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | osławiony | osławione | osławiona | osławieni | osławione | ||
genitive | osławionego | osławionej | osławionych | ||||
dative | osławionemu | osławionym | |||||
accusative | osławionego | osławiony | osławione | osławioną | osławionych | osławione | |
instrumental | osławionym | osławionymi | |||||
locative | osławionej | osławionych |
Further reading
- osławiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osławiony in Polish dictionaries at PWN