osuț
Romanian
Etymology
os + -uț
Noun
osuț n (plural osuțe)
- Diminutive of os; small bone
Declension
Declension of osuț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) osuț | osuțul | (niște) osuțe | osuțele |
genitive/dative | (unui) osuț | osuțului | (unor) osuțe | osuțelor |
vocative | osuțule | osuțelor |