osunąć
Polish
Etymology
From o- + sunąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈsu.nɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
- Syllabification: o‧su‧nąć
Verb
osunąć pf (imperfective osuwać)
- (reflexive) to fall down, to slide off
- (reflexive) to drop (to suddenly assume a lower position such as kneeling or lying)
Conjugation
Conjugation of osunąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | osunąć | |||||
future tense | 1st | osunę | osuniemy | |||
2nd | osuniesz | osuniecie | ||||
3rd | osunie | osuną | ||||
impersonal | osunie się | |||||
past tense | 1st | osunąłem | osunęłam | osunęliśmy | osunęłyśmy | |
2nd | osunąłeś | osunęłaś | osunęliście | osunęłyście | ||
3rd | osunął | osunęła | osunęło | osunęli | osunęły | |
impersonal | osunięto | |||||
conditional | 1st | osunąłbym | osunęłabym | osunęlibyśmy | osunęłybyśmy | |
2nd | osunąłbyś | osunęłabyś | osunęlibyście | osunęłybyście | ||
3rd | osunąłby | osunęłaby | osunęłoby | osunęliby | osunęłyby | |
impersonal | osunięto by | |||||
imperative | 1st | niech osunę | osuńmy | |||
2nd | osuń | osuńcie | ||||
3rd | niech osunie | niech osuną | ||||
passive adjectival participle | osunięty | osunięta | osunięte | osunięci | osunięte | |
anterior adverbial participle | osunąwszy | |||||
verbal noun | osunięcie |
Further reading
- osunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osunąć in Polish dictionaries at PWN