ostentatoriu
Romanian
Etymology
From French ostentatoire
Adjective
ostentatoriu m or n (feminine singular ostentatorie, plural ostentatorii)
- ostentatious
Declension
Declension of ostentatoriu
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | ostentatoriu | ostentatorie | ostentatorii | ostentatorii | ||
definite | ostentatoriul | ostentatoria | ostentatoriii | ostentatoriile | |||
genitive/ dative | indefinite | ostentatoriu | ostentatorii | ostentatorii | ostentatorii | ||
definite | ostentatoriului | ostentatoriei | ostentatoriilor | ostentatoriilor |