oscul
Romanian
Etymology
Borrowed from French oscule.
Noun
oscul m (plural osculi)
- (biology) osculum
Declension
Declension of oscul
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) oscul | osculul | (niște) osculi | osculii |
genitive/dative | (unui) oscul | osculului | (unor) osculi | osculilor |
vocative | osculule | osculilor |