orðflokkur
Icelandic
Etymology
From orð (“word”) + flokkur (“category”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔrðˌflɔhkʏr/
Noun
orðflokkur m (genitive singular orðflokks, nominative plural orðflokkar)
- (grammar) part of speech, lexical category, syntactic category, syntactic class; (the function a word or phrase performs in a sentence or phrase)
- Að greina setningu í orðflokka.
- To parse a sentence.
- Að greina setningu í orðflokka.
Declension
declension of orðflokkur
| m-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | orðflokkur | orðflokkurinn | orðflokkar | orðflokkarnir |
| accusative | orðflokk | orðflokkinn | orðflokka | orðflokkana |
| dative | orðflokki | orðflokknum | orðflokkum | orðflokkunum |
| genitive | orðflokks | orðflokksins | orðflokka | orðflokkanna |
Hyponyms
- (part of speech): fallorð (word that declines)
- nafnorð, lýsingarorð, fornafn, töluorð, greinir
- (part of speech): sagnorð, sögn (word that conjugates, verb)
- (part of speech): smáorð (word with no inflexion, particle)
- atviksorð, upphrópun, forsetning, samtenging, nafnháttarmerki
Derived terms
terms pertaining to orðflokkur (“part of speech”)
- lokaður orðflokkur (closed class)
- opinn orðflokkur (open class)
- orðflokkagreining
- orðflokkaskipting
- orðflokksmerking
- orðflokksmörkun (part of speech tagging)
See also
terms pertaining to orðflokkur (“part of speech”)
- atviksorð
- fallorð
- fornafn
- forsetning
- greinir
- lýsingarorð
- nafnháttarmerki
- nafnorð
- sagnorð
- samtenging
- setningafræði
- smáorð
- töluorð
- upphrópun