orða
See also: orda and ortha
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔrða/
- Rhymes: -ɔrða
Etymology 1
From orð (“word”).
Verb
orða (weak verb, third-person singular past indicative orðaði, supine orðað)
- (transitive, governs the accusative) to mention syn.
- (transitive, governs the accusative) to word, to phrase, to formulate syn.
Conjugation
orða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að orða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | orðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | orðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég orða | við orðum | present (nútíð) | ég orði | við orðum |
þú orðar | þið orðið | þú orðir | þið orðið | ||
hann, hún, það orðar | þeir, þær, þau orða | hann, hún, það orði | þeir, þær, þau orði | ||
past (þátíð) | ég orðaði | við orðuðum | past (þátíð) | ég orðaði | við orðuðum |
þú orðaðir | þið orðuðuð | þú orðaðir | þið orðuðuð | ||
hann, hún, það orðaði | þeir, þær, þau orðuðu | hann, hún, það orðaði | þeir, þær, þau orðuðu | ||
imperative (boðháttur) | orða (þú) | orðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
orðaðu | orðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
orðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að orðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | orðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | orðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég orðast | við orðumst | present (nútíð) | ég orðist | við orðumst |
þú orðast | þið orðist | þú orðist | þið orðist | ||
hann, hún, það orðast | þeir, þær, þau orðast | hann, hún, það orðist | þeir, þær, þau orðist | ||
past (þátíð) | ég orðaðist | við orðuðumst | past (þátíð) | ég orðaðist | við orðuðumst |
þú orðaðist | þið orðuðust | þú orðaðist | þið orðuðust | ||
hann, hún, það orðaðist | þeir, þær, þau orðuðust | hann, hún, það orðaðist | þeir, þær, þau orðuðust | ||
imperative (boðháttur) | orðast (þú) | orðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
orðastu | orðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
orðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | orðaður | orðuð | orðað | orðaðir | orðaðar | orðuð | |
accusative (þolfall) | orðaðan | orðaða | orðað | orðaða | orðaðar | orðuð | |
dative (þágufall) | orðuðum | orðaðri | orðuðu | orðuðum | orðuðum | orðuðum | |
genitive (eignarfall) | orðaðs | orðaðrar | orðaðs | orðaðra | orðaðra | orðaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | orðaði | orðaða | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
accusative (þolfall) | orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
dative (þágufall) | orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu | |
genitive (eignarfall) | orðaða | orðuðu | orðaða | orðuðu | orðuðu | orðuðu |
Synonyms
- (mention): def. minnast á
- (formulate): def. koma orðum að
Derived terms
- orðaður (mentioned)
- orðaður við eitthvað, vera orðaður við eitthvað (to be mentioned in connection with something)
Etymology 2
From Latin ōrdō.
Noun
orða f (genitive singular orðu, nominative plural orður)
- order (of merit, chivalry)
Declension
declension of orða
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | orða | orðan | orður | orðurnar |
accusative | orðu | orðuna | orður | orðurnar |
dative | orðu | orðunni | orðum | orðunum |
genitive | orðu | orðunnar | orða | orðanna |
Noun
orða
- indefinite genitive plural of orð