orzeł
See also: Orzel, òrzéł, and Orzeł
Polish
orzeł
orzeł
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *orьlъ, from Proto-Indo-European *h₃érō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔ.ʐɛw/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʐɛw
- Syllabification: o‧rzeł
- Homophone: Orzeł
Noun
orzeł m anim (diminutive orzełek)
- eagle (Any of several large carnivorous birds in the family Accipitridae)
- (heraldry) eagle
- heads (the side of a coin bearing a picture)
- Antonym: reszka
Declension
Declension of orzeł
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | orzeł | orły |
| genitive | orła | orłów |
| dative | orłu/orłowi | orłom |
| accusative | orła | orły |
| instrumental | orłem | orłami |
| locative | orle | orłach |
| vocative | orle | orły |
Related terms
adjective
- orli
nouns
- orlątko
- orlę
- orlica
- orlik
Further reading
- orzeł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- orzeł in Polish dictionaries at PWN