ortac
Romanian
Etymology
From Serbo-Croatian ortak.
Noun
ortac m (plural ortaci)
- comrade
Declension
Declension of ortac
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ortac | ortacul | (niște) ortaci | ortacii |
genitive/dative | (unui) ortac | ortacului | (unor) ortaci | ortacilor |
vocative | ortacule | ortacilor |