orogeniczny
Polish
Etymology
From orogeneza + -iczny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.rɔ.ɡɛˈɲit͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: o‧ro‧ge‧nicz‧ny
Adjective
orogeniczny (not comparable)
- (relational, geology) orogenic, orogenous of or relating to orogeny
- Synonym: górotwórczy
- Antonym: anorogeniczny
Declension
declension of orogeniczny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | orogeniczny | orogeniczne | orogeniczna | orogeniczni | orogeniczne | ||
genitive | orogenicznego | orogenicznej | orogenicznych | ||||
dative | orogenicznemu | orogenicznym | |||||
accusative | orogenicznego | orogeniczny | orogeniczne | orogeniczną | orogenicznych | orogeniczne | |
instrumental | orogenicznym | orogenicznymi | |||||
locative | orogenicznej | orogenicznych |
Derived terms
- (adjective) anorogeniczny
Further reading
- orogeniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- orogeniczny in Polish dictionaries at PWN