organalis
Latin
Etymology
From organum + -ālis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /or.ɡaˈnaː.lis/, [ɔrɡäˈnäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /or.ɡaˈna.lis/, [orɡäˈnäːlis]
Adjective
organālis (neuter organāle); third-declension two-termination adjective
- belonging to the organ
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | organālis | organāle | organālēs | organālia | |
Genitive | organālis | organālium | |||
Dative | organālī | organālibus | |||
Accusative | organālem | organāle | organālēs organālīs | organālia | |
Ablative | organālī | organālibus | |||
Vocative | organālis | organāle | organālēs | organālia |
References
- “organalis”, in Charlton T[homas] Lewis; Charles [Lancaster] Short (1879) […] A New Latin Dictionary […], New York, N.Y.; Cincinnati, Ohio; Chicago, Ill.: American Book Company; Oxford: Clarendon Press.
- organalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette