oreophil
German
Etymology
Latin oreophilus.
Adjective
oreophil (not comparable)
- oreophilous
Declension
Declension of oreophil
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | er ist oreophil | sie ist oreophil | es ist oreophil | sie sind oreophil | |
strong declension (without article) | nominative | oreophiler | oreophile | oreophiles | oreophile |
genitive | oreophilen | oreophiler | oreophilen | oreophiler | |
dative | oreophilem | oreophiler | oreophilem | oreophilen | |
accusative | oreophilen | oreophile | oreophiles | oreophile | |
weak declension (with definite article) | nominative | der oreophile | die oreophile | das oreophile | die oreophilen |
genitive | des oreophilen | der oreophilen | des oreophilen | der oreophilen | |
dative | dem oreophilen | der oreophilen | dem oreophilen | den oreophilen | |
accusative | den oreophilen | die oreophile | das oreophile | die oreophilen | |
mixed declension (with indefinite article) | nominative | ein oreophiler | eine oreophile | ein oreophiles | (keine) oreophilen |
genitive | eines oreophilen | einer oreophilen | eines oreophilen | (keiner) oreophilen | |
dative | einem oreophilen | einer oreophilen | einem oreophilen | (keinen) oreophilen | |
accusative | einen oreophilen | eine oreophile | ein oreophiles | (keine) oreophilen |