orbitus
Latin
Etymology
From orbis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /orˈbiː.tus/, [ɔrˈbiːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /orˈbi.tus/, [ɔrˈbiːt̪us]
Adjective
orbītus (feminine orbīta, neuter orbītum); first/second-declension adjective
- circular, orbicular
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | orbītus | orbīta | orbītum | orbītī | orbītae | orbīta | |
Genitive | orbītī | orbītae | orbītī | orbītōrum | orbītārum | orbītōrum | |
Dative | orbītō | orbītō | orbītīs | ||||
Accusative | orbītum | orbītam | orbītum | orbītōs | orbītās | orbīta | |
Ablative | orbītō | orbītā | orbītō | orbītīs | |||
Vocative | orbīte | orbīta | orbītum | orbītī | orbītae | orbīta |
Related terms
- orbita
References
- orbitus in Charlton T. Lewis and Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
- orbitus in Gaffiot, Félix, Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette, 1934