opóźnić
Polish
Etymology
From o- + późnić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈpuʑ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uʑɲit͡ɕ
- Syllabification: o‧póź‧nić
Verb
opóźnić pf (imperfective opóźniać)
- (transitive) to delay, to put off
- (reflexive) to be late with something
- Synonyms: odciągnąć się, oddalić się, odwlec się, spóźnić się
Conjugation
Conjugation of opóźnić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | opóźnić | |||||
| future tense | 1st | opóźnię | opóźnimy | |||
| 2nd | opóźnisz | opóźnicie | ||||
| 3rd | opóźni | opóźnią | ||||
| impersonal | opóźni się | |||||
| past tense | 1st | opóźniłem | opóźniłam | opóźniliśmy | opóźniłyśmy | |
| 2nd | opóźniłeś | opóźniłaś | opóźniliście | opóźniłyście | ||
| 3rd | opóźnił | opóźniła | opóźniło | opóźnili | opóźniły | |
| impersonal | opóźniono | |||||
| conditional | 1st | opóźniłbym | opóźniłabym | opóźnilibyśmy | opóźniłybyśmy | |
| 2nd | opóźniłbyś | opóźniłabyś | opóźnilibyście | opóźniłybyście | ||
| 3rd | opóźniłby | opóźniłaby | opóźniłoby | opóźniliby | opóźniłyby | |
| impersonal | opóźniono by | |||||
| imperative | 1st | niech opóźnię | opóźnijmy | |||
| 2nd | opóźnij | opóźnijcie | ||||
| 3rd | niech opóźni | niech opóźnią | ||||
| passive adjectival participle | opóźniony | opóźniona | opóźnione | opóźnieni | opóźnione | |
| anterior adverbial participle | opóźniwszy | |||||
| verbal noun | opóźnienie | |||||
Derived terms
adjective
- opóźniony
noun
- opóźnienie
Further reading
- opóźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- opóźnić in Polish dictionaries at PWN