opsturen
Dutch
Etymology
From op + sturen.
Pronunciation
Audio (file)
Verb
opsturen
- to send, to post, to ship
Inflection
| Inflection of opsturen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opsturen | |||
| past singular | stuurde op | |||
| past participle | opgestuurd | |||
| infinitive | opsturen | |||
| gerund | opsturen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stuur op | stuurde op | opstuur | opstuurde |
| 2nd person sing. (jij) | stuurt op | stuurde op | opstuurt | opstuurde |
| 2nd person sing. (u) | stuurt op | stuurde op | opstuurt | opstuurde |
| 2nd person sing. (gij) | stuurt op | stuurde op | opstuurt | opstuurde |
| 3rd person singular | stuurt op | stuurde op | opstuurt | opstuurde |
| plural | sturen op | stuurden op | opsturen | opstuurden |
| subjunctive sing.1 | sture op | stuurde op | opsture | opstuurde |
| subjunctive plur.1 | sturen op | stuurden op | opsturen | opstuurden |
| imperative sing. | stuur op | |||
| imperative plur.1 | stuurt op | |||
| participles | opsturend | opgestuurd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- sturen op