oppugno
See also: oppugnò
Italian
Verb
oppugno
- first-person singular present indicative of oppugnare
Latin
Alternative forms
- obpugnō
Etymology
From ob- + pugnō (“fight, struggle”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /opˈpuɡ.noː/, [ɔpˈpʊŋnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /opˈpuɲ.ɲo/, [opˈpuɲːo]
Verb
oppugnō (present infinitive oppugnāre, perfect active oppugnāvī, supine oppugnātum); first conjugation
- I attack, assault, storm, besiege
- Synonyms: invādō, incurrō, impetō, aggredior, invehō, īnstō, excurrō, concurrō, occurrō, petō, accēdō, intrō, incēdō, irrumpō, adorior, inruō, adeō, opprimō, accurrō, appetō, incidō, arripiō, assiliō, incessō, lacessō
- Antonyms: repugnō, resistō, adversor, obversor, obstō, sistō
Conjugation
Conjugation of oppugnō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | oppugnō | oppugnās | oppugnat | oppugnāmus | oppugnātis | oppugnant |
imperfect | oppugnābam | oppugnābās | oppugnābat | oppugnābāmus | oppugnābātis | oppugnābant | |
future | oppugnābō | oppugnābis | oppugnābit | oppugnābimus | oppugnābitis | oppugnābunt | |
perfect | oppugnāvī | oppugnāvistī, oppugnāstī2 | oppugnāvit, oppugnāt2 | oppugnāvimus, oppugnāmus2 | oppugnāvistis, oppugnāstis2 | oppugnāvērunt, oppugnāvēre, oppugnārunt2 | |
pluperfect | oppugnāveram, oppugnāram2 | oppugnāverās, oppugnārās2 | oppugnāverat, oppugnārat2 | oppugnāverāmus, oppugnārāmus2 | oppugnāverātis, oppugnārātis2 | oppugnāverant, oppugnārant2 | |
future perfect | oppugnāverō, oppugnārō2 | oppugnāveris, oppugnāris2 | oppugnāverit, oppugnārit2 | oppugnāverimus, oppugnārimus2 | oppugnāveritis, oppugnāritis2 | oppugnāverint, oppugnārint2 | |
sigmatic future1 | oppugnāssō | oppugnāssis | oppugnāssit | oppugnāssimus | oppugnāssitis | oppugnāssint | |
passive | present | oppugnor | oppugnāris, oppugnāre | oppugnātur | oppugnāmur | oppugnāminī | oppugnantur |
imperfect | oppugnābar | oppugnābāris, oppugnābāre | oppugnābātur | oppugnābāmur | oppugnābāminī | oppugnābantur | |
future | oppugnābor | oppugnāberis, oppugnābere | oppugnābitur | oppugnābimur | oppugnābiminī | oppugnābuntur | |
perfect | oppugnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | oppugnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | oppugnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | oppugnem | oppugnēs | oppugnet | oppugnēmus | oppugnētis | oppugnent |
imperfect | oppugnārem | oppugnārēs | oppugnāret | oppugnārēmus | oppugnārētis | oppugnārent | |
perfect | oppugnāverim, oppugnārim2 | oppugnāverīs, oppugnārīs2 | oppugnāverit, oppugnārit2 | oppugnāverīmus, oppugnārīmus2 | oppugnāverītis, oppugnārītis2 | oppugnāverint, oppugnārint2 | |
pluperfect | oppugnāvissem, oppugnāssem2 | oppugnāvissēs, oppugnāssēs2 | oppugnāvisset, oppugnāsset2 | oppugnāvissēmus, oppugnāssēmus2 | oppugnāvissētis, oppugnāssētis2 | oppugnāvissent, oppugnāssent2 | |
sigmatic aorist1 | oppugnāssim | oppugnāssīs | oppugnāssīt | oppugnāssīmus | oppugnāssītis | oppugnāssint | |
passive | present | oppugner | oppugnēris, oppugnēre | oppugnētur | oppugnēmur | oppugnēminī | oppugnentur |
imperfect | oppugnārer | oppugnārēris, oppugnārēre | oppugnārētur | oppugnārēmur | oppugnārēminī | oppugnārentur | |
perfect | oppugnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | oppugnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | oppugnā | — | — | oppugnāte | — |
future | — | oppugnātō | oppugnātō | — | oppugnātōte | oppugnantō | |
passive | present | — | oppugnāre | — | — | oppugnāminī | — |
future | — | oppugnātor | oppugnātor | — | — | oppugnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | oppugnāre | oppugnāvisse, oppugnāsse2 | oppugnātūrum esse | oppugnārī | oppugnātum esse | oppugnātum īrī | |
participles | oppugnāns | — | oppugnātūrus | — | oppugnātus | oppugnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
oppugnandī | oppugnandō | oppugnandum | oppugnandō | oppugnātum | oppugnātū |
1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
2At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
- oppugnantia
- oppugnātiō
- oppugnātor
- oppugnātōrius
Related terms
- pugnō
Descendants
- English: oppugn
- French: oppugner
- Italian: oppugnare
- Portuguese: opugnar
- Spanish: opugnar
References
- “oppugno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oppugno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oppugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to attack, overthrow a tyranny: imperium oppugnare, percellere
- to storm a town: oppidum oppugnare
- to attack, overthrow a tyranny: imperium oppugnare, percellere