opowiedzieć
Polish
Etymology
From o- + powiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧po‧wie‧dzieć
Verb
opowiedzieć pf (imperfective opowiadać)
- (transitive) to tell, to narrate
- (reflexive) to back, to side with [+ za (instrumental) = someone/something]
Conjugation
Conjugation of opowiedzieć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | opowiedzieć | |||||
future tense | 1st | opowiem | opowiemy | |||
2nd | opowiesz | opowiecie | ||||
3rd | opowie | opowiedzą | ||||
impersonal | opowie się | |||||
past tense | 1st | opowiedziałem | opowiedziałam | opowiedzieliśmy | opowiedziałyśmy | |
2nd | opowiedziałeś | opowiedziałaś | opowiedzieliście | opowiedziałyście | ||
3rd | opowiedział | opowiedziała | opowiedziało | opowiedzieli | opowiedziały | |
impersonal | opowiedziano | |||||
conditional | 1st | opowiedziałbym | opowiedziałabym | opowiedzielibyśmy | opowiedziałybyśmy | |
2nd | opowiedziałbyś | opowiedziałabyś | opowiedzielibyście | opowiedziałybyście | ||
3rd | opowiedziałby | opowiedziałaby | opowiedziałoby | opowiedzieliby | opowiedziałyby | |
impersonal | opowiedziano by | |||||
imperative | 1st | niech opowiem | opowiedzmy | |||
2nd | opowiedz | opowiedzcie | ||||
3rd | niech opowie | niech opowiedzą | ||||
passive adjectival participle | opowiedziany | opowiedziana | opowiedziane | opowiedziani | opowiedziane | |
anterior adverbial participle | opowiedziawszy | |||||
verbal noun | opowiedzenie |
Further reading
- opowiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- opowiedzieć in Polish dictionaries at PWN