oportunism
Romanian
Etymology
From Russian оппортунизм (opportunizm)
Noun
oportunism n (uncountable)
- opportunism
Declension
declension of oportunism (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) oportunism | oportunismul |
genitive/dative | (unui) oportunism | oportunismului |
vocative | oportunismule |