opleggen
Dutch
Etymology
op + leggen
Pronunciation
Audio (file)
Verb
opleggen
- to put on
- to impose
- Levenslange gevangenisstraf is in de meeste landen die de doodstraf niet kennen de hoogste straf die door een rechtbank kan worden opgelegd. — In most countries where the death sentence is not recognized, a life sentence is the maximum sentence that can be imposed by a court of law.
Inflection
| Inflection of opleggen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opleggen | |||
| past singular | legde op | |||
| past participle | opgelegd | |||
| infinitive | opleggen | |||
| gerund | opleggen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leg op | legde op | opleg | oplegde |
| 2nd person sing. (jij) | legt op | legde op | oplegt | oplegde |
| 2nd person sing. (u) | legt op | legde op | oplegt | oplegde |
| 2nd person sing. (gij) | legt op | legde op | oplegt | oplegde |
| 3rd person singular | legt op | legde op | oplegt | oplegde |
| plural | leggen op | legden op | opleggen | oplegden |
| subjunctive sing.1 | legge op | legde op | oplegge | oplegde |
| subjunctive plur.1 | leggen op | legden op | opleggen | oplegden |
| imperative sing. | leg op | |||
| imperative plur.1 | legt op | |||
| participles | opleggend | opgelegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- leggen op