opblijven
Dutch
Etymology
From op + blijven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔp.blɛi̯və(n)/
Audio (file) - Hyphenation: op‧blij‧ven
Verb
opblijven
- (intransitive) to stay up
Inflection
| Inflection of opblijven (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opblijven | |||
| past singular | bleef op | |||
| past participle | opgebleven | |||
| infinitive | opblijven | |||
| gerund | opblijven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | blijf op | bleef op | opblijf | opbleef |
| 2nd person sing. (jij) | blijft op | bleef op | opblijft | opbleef |
| 2nd person sing. (u) | blijft op | bleef op | opblijft | opbleef |
| 2nd person sing. (gij) | blijft op | bleeft op | opblijft | opbleeft |
| 3rd person singular | blijft op | bleef op | opblijft | opbleef |
| plural | blijven op | bleven op | opblijven | opbleven |
| subjunctive sing.1 | blijve op | bleve op | opblijve | opbleve |
| subjunctive plur.1 | blijven op | bleven op | opblijven | opbleven |
| imperative sing. | blijf op | |||
| imperative plur.1 | blijft op | |||
| participles | opblijvend | opgebleven | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- blijven op