opblazen
Dutch
Etymology
op + blazen
Pronunciation
Audio (file)
Verb
opblazen
- to blow up, to inflate, to upblow
- to explode, to set off
Inflection
| Inflection of opblazen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opblazen | |||
| past singular | blies op | |||
| past participle | opgeblazen | |||
| infinitive | opblazen | |||
| gerund | opblazen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | blaas op | blies op | opblaas | opblies |
| 2nd person sing. (jij) | blaast op | blies op | opblaast | opblies |
| 2nd person sing. (u) | blaast op | blies op | opblaast | opblies |
| 2nd person sing. (gij) | blaast op | bliest op | opblaast | opbliest |
| 3rd person singular | blaast op | blies op | opblaast | opblies |
| plural | blazen op | bliezen op | opblazen | opbliezen |
| subjunctive sing.1 | blaze op | blieze op | opblaze | opblieze |
| subjunctive plur.1 | blazen op | bliezen op | opblazen | opbliezen |
| imperative sing. | blaas op | |||
| imperative plur.1 | blaast op | |||
| participles | opblazend | opgeblazen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- blazen op