oorlogstuig
Dutch
Etymology
Compound of oorlog + -s- + tuig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈoːr.lɔxsˌtœy̯x/
- Hyphenation: oor‧logs‧tuig
Noun
oorlogstuig n (uncountable)
- military equipment, weapons of war, war machines
- Het kabinet had de tegenwoordigheid van geest om oorlogstuig bij de toekomstige vijand te bestellen.
- The cabinet had the presence of mind to order military equipment from the future enemy.