ontworstelen
Dutch
Pronunciation
Audio (file)
Verb
ontworstelen
- to untangle, wrestle free from
- Hij nam enige seconden de tijd om zich aan haar betovering te ontworstelen.
- It took him a few seconds to break free from her spell.
- Hij nam enige seconden de tijd om zich aan haar betovering te ontworstelen.
Inflection
| Inflection of ontworstelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontworstelen | |||
| past singular | ontworstelde | |||
| past participle | ontworsteld | |||
| infinitive | ontworstelen | |||
| gerund | ontworstelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontworstel | ontworstelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontworstelt | ontworstelde | ||
| 2nd person sing. (u) | ontworstelt | ontworstelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontworstelt | ontworstelde | ||
| 3rd person singular | ontworstelt | ontworstelde | ||
| plural | ontworstelen | ontworstelden | ||
| subjunctive sing.1 | ontworstele | ontworstelde | ||
| subjunctive plur.1 | ontworstelen | ontworstelden | ||
| imperative sing. | ontworstel | |||
| imperative plur.1 | ontworstelt | |||
| participles | ontworstelend | ontworsteld | ||
| 1) Archaic. | ||||